در بخش قبل گذشت که مقصود از کلمات، ممکن است ذوات و اشخاص باشد. مطابق این احتمال آدم علیه‌السلام به برخی اشخاص توسل نموده است و به برکت آن‌ها بخشیده شده است در برخی از روایات نیز این کلمات به وجود مقدس «پنج تن آل عبا» تفسیر شده است به‌گونه‌ای که آدم اشباح نورانی پنج تن را مشاهده کرده و به آن‌ها توسل جسته است[1] علاوه بر این ممکن است مقصود از کلمات اسامی پیامبر اکرم و اولیای دین باشد چنانچه در روایت خلیفه دوم ـ که پیشتر بیان شد ـ و برخی دیگر از روایات این معنا مشاهده می‌شود چنانچه در برخی منابع شیعی آمده است: «آدم نامهائى را ديد كه در عرش نوشته است، و به آن‌ها توسل جست، به او گفته شد كه آن‌ها نامهاى گرامىترين مخلوقات خداست و آن نامها عبارتند از محمد، على، فاطمه، حسن و حسين. آدم براى قبول توبه و تعالى خود به آن‌ها متوسل گرديد.»[2]
[1] در این خصوص به تفسیر برهان در ذیل آیه 36 سوره بقره مراجعه شود.
[2] مجمع البيان جلد 1، صفحه 89.
