احمد بن تيميّه (728- 661 ق) در سال 661 در حران سوریه متولد شد. نزدیک به 300 جلد کتاب از او باقی مانده است که در آنها بر کلیه مذاهب اسلامی و تفکرات رایج تا زمان عصر خود مخالفت کرده است. در این میان اعتقاد به جسمانیت خدا و تشبیه نیز در آثار او دیده میشود تا جایی که بسیاری از علمای عصر کتبی در رد دیدگاههای او نوشتند. مخالفتها با او تا جایی رسید که خلیفه وقت از ترویج افکار او در شام ممانعت کرد و جان و مال کسانی را که اعتقادات او را داشته باشند حلال شمرد! او تمام مسلمانان را به یهود و نصاری تشبیه میکرد و آنها را از زیارت قبر رسول خدا صلیالله علیه و آله منع کرده آن را نوعی شرک قلمداد مینمود.[1]
[1] برای مطالعه بیشتر در این خصوص به کتاب «وهابیت مبانی فکری، کارنامه عملی» و «جریان شناسی وهابیت» و ... مراجعه کنید.