تثلیث زاینده بدعت ها
در نبود داور نهایی، به سختی می توان دید که تثلیث چگونه می تواند هر کاری را انجام دهد!
راست آیینی ( Orthodoxy ) می طلبد که اشخاص تثلیث از نظر قدرت، دانش، خوبی و همه ویژگی های مربوط به الوهیت به غیر از ویژگی های خاص هر یک از اشخاص، برابر باشند؛اما این برابری، مشکل ایجاد می کند. با فرض اینکه انجام «الف» و «ب» به یک اندازه خوب است، منطقا ممکن است که یک نفر «الف» و دیگری «ب» را ترجیح دهد (و شاید نفر سوم بی تفاوت باشد).
در نبود داور نهایی، به سختی می توان دید که تثلیث چگونه می تواند هر کاری را انجام دهد!
طرح سوینبرن، یک تثلیثِ جمعی گرا، برای اجتناب از مشکل این است که پدر، به دلیل شخصیتش به عنوان مبدا اشخاص تثلیث، اختیار دارد "قوانین را وضع کند" تا از درگیری های حل نشدنی بین اشخاص تثلیث جلوگیری شود ( سوینبرن، صص 172-173)؛ اما چالش در این است که: به فرض که ترجیحات یک شخص تثلیث مقدم است به طوری که سایر افراد با میل خود به عنوان یک سیاست تسلیم او می شوند، اما به سختی می توان از این تردید که برخی از افراد تثلیث "برابر تر از دیگران" هستند جلوگیری کرد - بدعت تبعیت گرایی ( the heresy of Subordinationis)
------
https://iep.utm.edu/trinity/
مطالب مرتبط
هویت نسبی به جای هویت مطلق؛ راهکار توجیه تجسم عقل را با تجسد، چه کار؟! خدای پدر، بدون خدای پسر از پس کار بر می آید سابوردنیسم (تبعیت گرایی) پیامد شخص پرستی گروهی (تثلیث اجتماعی) تثلیث، توحید، تکثر توجیه تجسم استامپ، شبیه طنزِ جدی مارک تواین ناتوان کردنِ توانایی برای توانا کردنِ ناتوانی
