عزاداری، فریاد علیه ستمگران (2)
در تاریخ کربلا پسر پیامبر را دعوت کردند، آب بر روی او بستند، یارانش را ظالمانه از لب تیغ گذراندند، بدن شریفش را تیر باران کردند، سر از بدن او جدا کردند، اسب بر بدن او تاختند، اهل بیتش را به اسارت بردند و ظلمی بی نظیر را در صفحه تاریخ بشریت رقم زدند آیا طبق آیه «لا یُحبُّ اللهُ الجَهْرَ بالسُّوء مِنَ الْقَولِ إِلاّ مَن ظُلِم، خدا افشاى بدىهاى ديگران را دوست ندارد، جز براى كسى كه مورد ستم قرارگرفته است»[1] باید در مقابل این ظلم سکوت کرد؟! آیا نباید این ستم را جار زد و ستمکار را خوار کرد؟! آیا عزاداری بر سیدالشهدا چیزی جز اعلام عمومی و جهر و فریاد در مقابل این ظلم گسترده است؟! آری یکی دیگر از ریشه‌های قرآنی عزاداری، مخالفت با ظلم ظالم با صدای بلند است که مطلوب قرآن کریم است.
[1] نساء: 148.
مطالب مرتبط
شبهه ای درباره هجوم به حضرت زهرا س و سکوت علی ع شبهه ای پیرامون حمله به خانه حضرت زهرا س پاسخ به شبهه غمبار بودن سبک زندگی مذهبی علی ع میزان اعمال گریه یعقوب بر یوسف! کیفیت گریه‌های یعقوب استدلال امام سجاد بر گریه یعقوب! عزاداری مصداق بارز محبت و مودت به اهل بیت گریه حسرت! طبیعت انسان و اشک گريه پيامبر در مرگ فرزند خويش ابراهيم برخورد با شخصی که از عزاداری زنان جلوگیری می‌کرد! محدودیت، لازمه جسمانیت مثل نداشتن خدا
