یکی دیگر از اشکهایی که در قرآن تمجید شده است «اشک حسرت» است! قلب‌هایی که از حسرت عقب ماندن از قافله بندگان خوب خدا می‌شکنند از این دست اشکها دارند. قرآن می‌فرماید: «بر كسانى كه هنگامی‌که نزد تو آمدند تا آنان را [براى رفتن به‌سوی جهاد] سوار مركبى كنى، گفتى: بر مركبى دسترسى ندارم تا شمارا به جهاد برم، هيچ مؤاخذه و سرزنشى نيست. آن‌ها بازگشتند در حالى كه به خاطر غصه و اندوه از ديدگانشان اشك مىريخت كه چرا چيزى نمىيابند تا [در نبرد با دشمنان] هزينه كنند!»[1] اشک به دلیل عدم توفیق از حضور در میدان جنگ و نثار کردن خون و فدا کردن جان، اشکی شایسته است! برخی اشکها در وادی عزاداری امام حسین علیه‌السلام نیز از همین قسم هستند یعنی همراه با حسرتی بی‌پایان عجین شده‌اند که ای کاش ما نیز با خیل کربلاییان همراه بودیم و جان ناقابل خویش را سپر امام خود قرار می‌دادیم و به فیض عظمای شهادت در رکاب او نائل می‌آمدیم.
[1] توبه: 92.
مطالب مرتبط
شبهه ای درباره هجوم به حضرت زهرا س و سکوت علی ع شبهه ای پیرامون حمله به خانه حضرت زهرا س پاسخ به شبهه غمبار بودن سبک زندگی مذهبی علی ع میزان اعمال گریه یعقوب بر یوسف! کیفیت گریه‌های یعقوب استدلال امام سجاد بر گریه یعقوب! عزاداری، فریاد علیه ستمگران (2) عزاداری مصداق بارز محبت و مودت به اهل بیت طبیعت انسان و اشک گريه پيامبر در مرگ فرزند خويش ابراهيم برخورد با شخصی که از عزاداری زنان جلوگیری می‌کرد! محدودیت، لازمه جسمانیت مثل نداشتن خدا
