حسینعلی نوری یا حسینعلی روسی
برای شناخت حسینعلی بهتراست که خاندان و اطرافیان او را بشناسیم خاندانی که می شود گفت همه آنها در سفارت روس مشغول بکار بودند. برادر بزرگ حسینعلی، یعنی میرزا حسن ملاحظه کردید که منشی سفارت روسیه بود و جایگاهی بس والا نزد آنها داشت. میرزا مجید آهی شوهر نساء خانم خواهر حسینعلی، منشی شخص سفیر روس جناب پرنس دالگورکی بود!
ارتباط تنگاتنگ و فوق العاده خاندان میرزا حسینعلی بهاء با دولت و سفارت روسیه تزاری در تهران باعث تعجب هر ایرانی میهن دوست و وطن پرست و با غیرت می شود که مورخین بهائی در این بارۀ در کتاب های خود به تفصیل سخن رانده و نوشته اند و ما به سه مورد از آن اشاره می کنیم.
شوقی ربانی اولین و آخرین ولی امر بهائیان در کتاب قرن بدیع صفحه 168 به این واقعیت تلخ اشاره کرده می نویسد: «میرزا مجید شوهر همشیرۀ مبارک (حسینعلی) که در خدمت سفیر روس پرنس دالگورکی سمت منشی گری داشت آن حضرت (حسینعلی) را ملاقات و ایشان را بمنزل خود که متصل به خانه سفیر بود، دعوت و هدایت نمود».
محمد علی فیضی از دیگر مورخین این فرقه نیز در کتاب حضرت بهاءالله صفحه 78 اعتراف می کند که میرزا مجید آهی شوهر خواهر حسینعلی، منشی شخص سفیر روس بود و منزلشان در نزدیک باغ سفارت روس بود و شوهر عمّۀ حسینعلی یعنی شوهر خواهر میرزا بزرگ نوری از اتباع دولت روسیه است!
فیضی در کتاب حضرت بهاءالله صفحه 78 می نویسد: «در زرگنده بمنزل میرزا مجید خان آهی منشی سفارت روس که شوهر همشیره آن حضرت مسماة به نساء خانم و منزلشان در نزدیک باغ سفارت روس بود، ورود فرمودند».
حسن موقر بالیوزی از رهبران بهائیان انگلستان و بنیانگذار، مدیر و اولین گوینده بی بی سی فارسی، و از پیروان و مریدان سفت و سخت حسینعلی نوری نیز در کتاب بهاءالله شمس حقیقت صفحه 101 در این مورد می نویسد: «سر راه در قریه زرگنده هیکل مبارک (حسینعلی) به منزل میرزا مجید خان آهی منشی سفارت روس که شوهر نساء خانم خواهر ایشان بود، فرود آمدند».
چرا باید داماد یکی از حکام دولت علاوه بر فرزندش منشی سفیر (نه سفارت) یک کشور بیگانه، آن هم کشور استعماری باشد؟ میرزا مجید چقدربه دولت روسیه و شخص پرنس دالگورکی نزدیک است که خانۀ اش متصل به خانه سفیر، که لابد یک خانۀ اعیانی به تمام معناست در اختیار او قرار گرفت؟
خصوصاً که این قضیه مربوط به منطقۀ ییلاقی سفارت روس در زرگنده است که ویلای جناب سفیر در آنجا قرار دارد! الان کسی که در تهران زندگی می کند آیا می تواند کنار خانه سفیر روس یا یکی دیگر از سفرای کشورهای بیگانه برود و بساط پهن کند؟ تا چه رسد که بخواهد در همسایگی او خانه بخرد و خانۀ او متصل به خانه سفیر باشد!
میرزا مجید چه خدمت شایانی انجام داده که به چنین مقامی نائل آمد؟ اساساً مگر دولت روسیه دارای افراد فارسی زبان (مثلاً در جمهوری تاجیکستان) نبوده که نیاز به یک منشی، آن هم در چنین سطح عالی از بین ایرانیان باشد؟ ببیند این خاندان چه جایگاهی نزد دولت روسیه دارند که منزلشان چسبیده به منزل سفیر روس است!
چگونه است که میرزا بزرگ نوری پدر حسینعلی به گفته عبدالبهاء وزیر دربار قاجار بود و در آنجا خدمت می کرد، اما فرزندان و بستگانش در سفارت دولت بیگانه روسیه؟ چرا میرزا عباس فرزندان و بستگانش را نزد خود بکار نگرفت؟ چرا وی دخترش را به تزویج منشی سفیر در آورد؟ چرا خانه نساء خانم خواهر حسینعلی در همسایگی خانه سفیر روسیه بود؟
این خاندان که خود را ایرانی می دانند و ظهور میرزا حسینعلی نوری را افتخاری برای ایران زمین، چرا همگی در سفارت روسیه خدمت می کردند؟ دولت روسیه چگونه به آنان اعتماد کرد و این پست های حساس و کلیدی را در اختیار آنها قرار داد؟ آنها چه رفتاری انجام دادند که مورد اعتماد دولت روسیه قرار گرفتند؟
میرزا عباس که از کارگزاران محمد شاه قاجار بود، چقدر در کارش صداقت داشت؟ بعبارت دیگر با داشتن چنین خانواده ای، چقدر می توان به صداقت این خانواده خوشبین بود؟ اگر جنگ دیگری بین دولت روسیه و ایران پیش می آمد، این افراد جانب وطن شان را می گرفتند و به پشتیبانی از ایران اقدام می کردند یا پناهنده به سفارت روسیه می شدند؟
پاسخ تمام این پرسش ها چند سال بعد داده شد. زمانی که میرزا حسینعلی نوری در ماجرای ترور ناصرالدین شاه قاجار دستگیر و روانه زندان شد، که مطابق گفته های شوقی ربانی، شخص سفیر روس به دفاع از او برخاست و اجازه نداد تا وی اعدام گردد و وسیله استخلاص او را از زندان فراهم کرد.
