لزوم هدایت‌پذیر دانستن گمراهان
باور به تحول انسانها در سیره انبیاء
یکی از سیره‌های انبیاء و معصومین علیهم السلام و سنتهای خداوند که از قرآن و روایات به دست می‌آید
این است که مبلغ دین باید به هدایت پذیر بودن و امکان تحول انسانها معتقد باشد و اینکه علت اصلی گمراهی مردم را جهل و تعصب نابجا بداند و نه عناد و ستیز آنها با حق.
مثلاً حضرت موسی و هارون علیهما السلام مأمور به هدایت فرعون شدند در حالی که امیدی به هدایتش نبود ولی به برکت تبلیغ حضرت موسی و هارون علیهما السلام ساحران به خداوند متعال ایمان آوردند به طوری که حاضر شدند دست و پایشان در راه حق قطع شود.[1]
همچنین خداوند متعال به مسلمین دستور می‌دهد که اگر در هنگام جنگ مشرکی پناه خواست به او پناه بدهید تا کلام حق را بشنود، چون آنان جاهل‌اند.[2]
[1]. طه (20)، 43-44 و شعراء (26)، 45-51.
[2]. توبه (9)، 6.
