اعتدال؛ رمز ماندگاری تبلیغ دینی
اعتدال در به‌کارگیری روش‌های تبلیغی ازجمله صفاتی است که باید مبلغ دینی آن را رعایت کند، زیرا هر چیزی هرقدر زیبا و شیرین و دوست‌داشتنی باشد، افراط در آن موجب دل‌زدگی، خستگی، ملال و نهایتاً نفرت می‌شود.
لذا خروج از دایره اعتدال موجب می‌شود که تبلیغ به ضدتبلیغ تبدیل شود به‌عنوان‌مثال سخت‌گیری زیاد در انجام مستحبات، موجبات ملالت و دین‌گریزی مخاطبان را فراهم خواهد نمود.
امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) دراین‌باره می‌فرماید:
«اذا اضرب النوافل بالفریضه فار فضوها؛ هرگاه انجام دادن اعمال مستحبی به واجبات لطمه بزند (و موجب خستگی و اتلاف وقت شده و درنتیجه باعث زدگی و فوت شدن واجبات شود) آن‌ها را ترک کنید.»[i]
لذا طولانی کردن نماز جماعت و منبر و روضه موجب گریز جوانان از مسجد و جماعت و حسینیه خواهد شد و این همان چیزی است که دشمنان دین می‌خواهند و یا اینکه تساهل، تسامح و گذشت زیاد موجب سوءاستفاده افراد کم‌ظرفیت خواهد شد.
[i]. بحارالانوار، ج 75، ص 109.
