عدالت به معنای «تساوی در منافع اجتماعی» نیست بلکه به معنای «تساوی در رعایت حقوق» است. در یک جامعه عادلانه همه باید امکان رسیدن به حقوق خود را داشته باشند و هیچ‌کس نباید از حق خود محروم شود اما درعین‌حال «میزان حقوق» افراد نمی‌تواند مساوی باشد! برای مثال آیا می‌توان حق کارگری را که روزانه 10 ساعت عرق می‌ریزد با فردی بی‌خاصیت که هیچ فایده‌ای برای جامعه ندارد و صرفاً مصرف‌کننده است برابر دانست؟! بنابراین عدالت «تساوی در منافع» نیست بلکه «تساوی در بهره‌مندی از حقوق» است به همین دلیل در یک کلاس عادلانه یک دانش‌آموز 20 و دیگری 2 می‌گیرد این دو هرچند در نمره ـ که یک نفع است ـ مساوی نیستند اما در بهره‌مندی از حق مساوی هستند مثلاً هر دو حق داشته‌اند که با دقت برگه آن‌ها تصحیح شود و این امر صورت گرفته است.[1]
[1] برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به مقاله «عدالت اجتماعی از دیدگاه متفکر شهید مرتضی مطهری»، نشریه اندیشه صادق، ش 70.
