شبهه :
محرم و صفر میشن ۶۰ روز
+
۱۰ روزم‌شهادت اماما
+
شهادت حضرت معصومه،زینب،خدیجه
+
دهه‌ی فاطمیه(۱۰روز)
+
شبهای قدر(۴روز)
=۸۷روز ماتم و غم در سال
اگر ۷۰ سال عمر کنی،۱۶ سال از عمرت،روزهای غم وماتم اجباریه که دین بهت تحمیل کرده.
بعد میگن چرا ایرانیا یکی از غمگین ترین مردمان جهانند.
پاسخ
@shobhe_ir
اولا باید دانست که اندوه با گریه متفاوت است و به اصطلاح گریه اعم از اندوه است.
گریه انواعی دارد: گریه از روی درد، از روی ذوق و شادمانی، گریه از روی عشق و محبت، گریه ی به خاطر فراق و هجران و نیز گریه به خاطر اندوه. البته هر کدام از این انواع تقسیمات دیگری نیز دارند.
واضح است: گریه‌ای که مثلا از روی عشق باشد نه تنها اندوه زا نیست، بلکه نشاط آفرین و بهجت زاست.
احساس سبک باری و نشاطی که پس از مناجات عاشقانه با خدا یا با ائمه اطهار ع ایجاد می شود، تجربه ای است که هرکس یک بار طعم آن را چشیده باشد، مشتاق تکرار آن شده است .
در عزاداری‌های در محرم و عاشورا دیده می‌شود، در اثر نشاط زاید الوصف ایجاد شده برای سینه زنان و گریه کنندگان امام حسین ع، ناخودآگاه گعده هایی پر از خنده و قهقهه پس از جلسه شکل می گیرد که از دید بعضی با حرمت جلسه سازگاری ندارد.
ثانیا در تمام ۶۰ روز محرم و صفر و یا روزهای دیگری که نویسنده متن فوق اشاره کرده، مردم به گریه و عزاداری مشغول نیستند، بلکه تنها یکی دو ساعت در روزهای عزا به جلسات و هیئات می‌روند و بقیه روز را مانند روزهای دیگر سپری می‌کنند.
یادآوری می‌شود: از منظر پیشوایان دین، مومن واقعی کسی است که حتی اگر اندوهگین باشد، باید چهره اش، پرنشاط و شادمان باشد.
(نهج البلاغه، حکمت، 333)
ضمناً باید توجه داشت که آمارهایی که در فضای مجازی منتشر می شود و ایرانیان را افراد غمگینی معرفی می کنند، هیچ یک مستند نیست و ساخته و پرداخته دشمنان ایران و اسلام ستیزان است.
