خطر بی‌تفاوتی مبلغ دینی در برابر منکرات
بی‌تفاوتی در برابر منکرات و مفاسد، درد امروز جامعه ماست که متأسفانه گریبان گیر علما و مبلغین دین هم شده و به بهانه‌های مختلف از عکس‌العمل نشان دادن به منکرات طفره می‌روند.
قرآن کریم علمای اهل کتاب که نظاره‌گر منکرات بودند و عکس‌العملی نشان نمی‌دادند را نکوهش می‌کند:
«لَوْلَا ینْهَاهُمُ الرَّبَّانِیونَ وَالْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَکلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا کانُوا یصْنَعُونَ؛ چرا عالمان دینی و روحانیان اهل کتاب آنان را از سخنان ناروا و حرام‌خواری بر حذر نمی‌دارند. این بسیار کار بدی است که مرتکب می‌شوند.»[1]
امام جواد (علیه‌السلام) علمای بی‌تفاوت را خائن می‌نامد:
«... و العلماء فی أنفسهم خانة ان کتموا النصیحة، ان رأوا تائهاً لا یهدونه، أو میتاً لا یحیونه، فبئس ما یصنعون...؛
... اگر علما نصیحت را پنهان دارند و چون راه گم‌کرده‌ای ببینند به او راه ننمایند، یا مرده‌ای (گمراهی) ببینند او را زنده (راهنمایی) نکنند، بد کرده‌اند و خیانت ورزیده‌اند.»
آری واقعاً خائن‌اند، خائن به پیمانی که خداوند از آن‌ها گرفته تا جاهلان را ارشاد کنند[2] و خائن به امام زمان (عج) که نانش را می‌خورند و نمکدان می‌شکنند.
حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) هم‌چنین کسی را که با سکوتش به‌نوعی منکرات را تأیید می‌کند و بر گسترده شدنش دامن می‌زند را مرده بین زندگان معرفی می‌کند:
«مَن تَرَکَ إنکارَ المُنکَرِ بِقَلبِهِ و یَدِهِ و لِسانِهِ فَهُوَ مَیِّتٌ بَینَ الأحیاءِ؛ آن‌کس که با قلب و زبان به نهی از منکرات نپردازد مرده‌ای است در میان زندگان.»[3]
[1]. مائده: 63.
[2]. حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام): «ما أخَذَ اللّه عَلى أهلِ الجَهلِ أن يَتَعَلَّموا حَتّى أخَذَ عَلى أهلِ العِلمِ أن يُعَلِّموا؛ خـداوند، از جـاهـلان بـراى آموختن تعهّد نگرفت، مگر این‌که پيش از آن، دانايان را به آموزش دادن آن متعهّد و موظّف ساخت». نهج البلاغة: الحكمة 478 منتخب ميزان الحكمه: 398.
[3]. وسایل الشیعه/ج 16/ص 132.
مطالب مرتبط
چشم دوختن به مال مردم ممنوع تبلیغ دین از راه برآورده کردن حاجات مردم لزوم برخورداری مبلغ از روحیه تشکر و قدردانی پله کسب دنیا قرار دادن لباس و علم دین ممنوع؛ شهرت دینی ضرورت اعتدال در اجرای شیوه‌های تبلیغی و برخورد با مردم مهم‌ترین عامل محبوبیت در نزد مردم لزوم هدایت‌پذیر دانستن گمراهان
