خوبی‌های یکدیگر را گزارش کنیم
طعم شیرین یک میوه تر و تازه را فقط وقتی حس می‌کنیم که دل آن را می‌شکافیم و به کام ما می‌رسد. اگر شیرینی‌ها همان‌طور نهان بمانند و به کام ما ننشینند یا اگر عمری از آن‌ها فقط رنگ و روی ظاهری ببینیم و طعمی از دل آن‌ها را حس نکنیم، برای ما با چوبی خوش‌رنگ و بی‌مزه هیچ تفاوتی نخواهند داشت. میوه‌ها باید آنچه در درون دارند بیرون بریزند تا شیرینی آن‌ها برای ما خواستنی و قدر و منزلتشان پیش ما دانستنی گردد.
آنچه در دل ما از خوبی‌های همسرانمان می‌گذرد نیز مانند همین طعم‌های خوش و شیرین میوه‌هاست. گاه و بیگاه باید پوسته دل را بشکافیم و آنچه درون آن است بیرون بریزیم. خوبی‌های همسرمان را که به آن‌ها اشراف داریم به روی او بکشیم تا از شیرینی کلام ما بر کام او طعمی دل‌نشین بنشیند و پیوند زناشویی ما محکم‌تر شود. حضرت علی علیه‌السلام خوبی‌های فاطمه سلام الله علیها را حتی در آخرین لحظات عمر آن حضرت نیز بیان می‌کرد و خطاب به همسر خود می‌فرمود: «شما هرگز خلافی نداشته‌اید، میزان پارسایی و نیکی و خداباوری و پرهیزکاری شما خیلی برتر از آن است که با من مخالفت نمایید. به‌راستی‌که ارتحال و جدایی شما برایم بسیار دردناک و دشوار است» (مجلسی، بحارالانوار، ج 43، ص 191).
