(وَ اِنَّ لَنا لَلاخِرَةَ وَ الُاولى، و دنیا و آخرت مال ماست)
یعنى خلقت نخستین و خلقت در معاد هر دو از آن ماست. پس هر چه که اسم شىء یا همان چیز بر آن اطلاق شود برای خداوند است. ملکیت خداوند نسبت به اشیا، ملکیت حقیقی است که ما آن را به «قیام مملوک به وجود مالک» معنا میکنیم. یعنی ادامه موجودیت اشیا وابسته به خداوند است. ملکیت اعتبارى که یکى از آثارش جواز تصرف است، از فروعات و لوازم ملکیت حقیقى است.
[به زبان ساده یعنی پیری! اون شیش تا خونهای که داری با قیمت مناسب بده دست مستاجر. نگه داشتی واسه بعد مرگت، وُراث بفروشن گردو لای خرما بذارن واسه ملت؟ خدا اراده کنه یه سوسک میره تو دماغت همون بلایی رو سرت میاره که پشه سر نمرود آورد.]
=============================================
برای مشاهده ی مطالب بیشتر:
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه هفتم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه هفدهم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه هیجدهم و نوزدهم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه بیست و بیست و یکم)
بحث روایی آیه اول سوره لیل بر اساس تفسیر المیزان
بحث روایی آیه ی هفدهم سوره لیل
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه هشتم تا یازدهم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه داوزدهم و سیزدهم)
ادامه تفسیر آیات داوزدهم و سیزدهم سوره لیل بر اساس المیزان
ادامه ی تفسیر آیات داوزدهم و سیزدهم سوره لیل بر اساس المیزان
آشنایی با سوره ی لیل
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان(آیه اول و دوم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه سوم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه چهارم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه پنجم و ششم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه چهاردهم)
تفسیر سوره لیل بر اساس المیزان (آیه پانزهم و شانزدهم)